Rok szkolny 1936/37 - do szkoły uczęszcza 212uczniów. Prowadzone są zbiórki pieniężne na rzecz szkoły. W szerokim zakresie prowadzone jest oświata pozaszkolna 29 listopada 1936 roku podjęto uchwałę    o budowie nowej szkoły. Zaplecze szkolne w ciągu kolejnych lat wzbogacało się o nowe przybory do zajęć technicznych. Po raz pierwszy 9 lutego zorganizowano dożywianie dzieci, które prowadzi Szkolne Koło PCK. Zawiązuje się współpraca ze szkołami w Janowie i Korycinie. W dniach 27 - 30 maja1963 roku odbyła się wspólna wycieczka do Warszawy. Koszt jej pokryły szkoły, rodzice i Zarząd Gminy.

           Rok szkolny1937/38 - szkoła wzbogaca się o narzędzia do zajęć praktycznych.  W czerwcu 1938 roku zorganizowana zostaje wycieczka krajoznawcza do Warszawy, Częstochowy Krakowa, Wieliczki, radomia i Kielc. Fundatorami tej wycieczki są rodzice, gmina i osoby prywatne. Trwa praca oświatowa wśród dorosłych i zajęcia świetlicowe dla nich.

Rok szkolny 1938/39 - zostaje zorganizowana zbiórka pieniędzy, przy udziale PCK, ZHP, Samorządu szkolnego na potrzeby szkoły. Odbyły się ogniska harcerskie, na których śpiewano pieśni patriotyczne. Trwa praca oświatowa wśród dorosłych i zajęcia świetlicowe. 21 kwietnia 1939 roku w związku z akcją całego społeczeństwa na rzecz „subskrypcji pożyczki przeciwlotniczej”, uczniowie przeprowadzają zbiórkę, która dała 134 zł. Pieniądze przesłano Komitetowi Pożyczki. Po wsiach zostały przeprowadzone pogadanki propagandowe. Rok szkolny zakończono uroczystym rozdaniem świadectw na boisku szklonym.

            1 września 1939 roku - z powodu wybuchu wojny w szkole nie zabrzmiał dzwonek. Dopiero 2 października 1939 roku na rozkaz władz Sowieckich rozpoczęła się nauka. 11 listopada 1939 roku rozkazano zdjąć krzyże, zabroniono prowadzić lekcji religii i historii ojczystej, zniesiono święta kościelne, uczniów cofnięto o jeden rok, tłumacząc to wyższym poziomem szkoły radzieckiej. Do szkoły wprowadzono język rosyjski jako obowiązkowy   i naukę historii ZSRR – nauczała tych przedmiotów przyjezdna sowiecka nauczycielka. Szkołę przemianowano na „Niepełną Średnią Szkołę”. Władze skonfiskowały wiele książek  z biblioteki szkolnej, między innymi wszystkie książki o tematyce patriotycznej.

 

        W latach 1940 i 1941 - następują masowe wywózki na Sybir, przerwane 22 czerwca 1941 roku wybuchem wojny ZSRR z Niemcami. 7 lipca 1941 roku Niemcy wkraczają do wsi. W szkole zakładają swoją kwaterę      i niszczą wiele pomocy naukowych. Nie zezwalają także na prowadzenie jakiejkolwiek szkoły na tych terenach. Wiązało się to z przyłączeniem Okręgu Białostockiego do Prus Wschodnich i przewidzianą germanizacją tych ziem. Reakcją na to było samorzutne podjęcie nauczania. Inicjatorką była pani Irena Sporna. W przypadku wykrycia tajnych kompletów groziły bardzo surowe kary, do kary śmierci włącznie. Z braku innych możliwości wielu uczniów dokształcało się w rodzinach – starsze dzieci uczyły młodsze, rodzice – dzieci. Nie zdarzyły się jednak przypadki rozpoznania tej sytuacji przez administrację. 29 lipca 1944 roku następuje wypędzenie Niemców i przybycie Sowietów do wsi.

        10 października 1944 - roku rozpoczyna się nowy rok szkolny. Naukę w trzech klasach szkoły rozpoczyna 59 uczniów. Wszystkie dzieci pochodzą z Białous. Prowadzone są trzy klasy. Jest to okres, w którym do 1954 roku trwa walka o utrwalenie „władzy ludowej”.  Z jednej strony NKWD, a później Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, z drugiej strony podziemie Armii Krajowej. Wśród tego pojawiają się bandy rabunkowe podszywające się pod różne organizacje antyrządowe. Grabieże, nakładanie kontrybucji, mordy nie sprzyjały rozwojowi oświaty. Mimo tego stanu niepewności, gdzie w dzień rządziło UB., a w nocy wszelkiego rodzaju pozostałe ugrupowania, znaleźli się ludzie, którzy nie bacząc na przeciwności w tak tragicznych warunkach nieśli kaganek oświaty. W 1936 roku, dzięki ich zaangażowaniu i pomocy miejscowej ludności ziściły się marzenia o budowie szkoły.

        W 1947 roku - rozpoczyna się budowa szkoły, a po siedmiu latach w 1954 roku nowy budynek zostaje oddany do użytku. W tym też roku do świetlicy zakupiono radioodbiornik „Pionier”.

W listopadzie 1961 - roku zostaje otwarta Szkoła Przysposobienia Rolniczego. Przy niej powstaje kurs kroju i szycia. Pierwszy rok liczy 20 osób. 29 stycznia 1962 roku po raz pierwszy zabłysło w szkole światło elektryczne. 28 marca 1962 roku szkoła otrzymuje aparat projekcyjny do wyświetlania filmów. W 1964 roku zakupiono telewizor „Szmaragd”. Rok 1965 – kopanie studni głębinowej na placu szkolnym. Rok 1970 – uruchomiono wodociąg. Tylko szkoła nie otrzymała wody mimo, że na jej placu znajdowała się studnia i hydrofornia. W 1973 roku rozpoczyna działalność zespół teatralny prowadzony przez pana Edwarda Kozłowskiego. Zespół występuje w Janowie i Sokółce. 

Rok szkolny 1973/74 przyniósł likwidację szkół w pobliskich wsiach i utworzenie w Białousach szkoły zbiorczej.

Rok szkolny 1990/91 – do szkoły wraca religia. Na początku lat 90 – tych powstaje idea budowy nowego gmachu szkolnego. Stary budynek wymaga ciągłych remontów.  W sierpniu 1990 roku zapada decyzja o budowie nowej szkoły. Decyzja o budowie szkoły zapadła w sierpniu 1990 roku na sesji Rady Gminy. Zdecydowano o tzw. „etapowej” budowie nowego budynku. W pierwszych latach miało nastąpić przygotowanie budowy pod względem projektowo – technicznym oraz gromadzenie materiałów budowlanych. Kuratorium Oświaty w Białymstoku przyjęło do swoich planów inwestycyjnych budowę dopiero na lata 1995 – 2000. Dokumentację opracował zespół projektantów z Białegostoku w składzie: p. inż. Roman Wasilczuk, p. inż. Józef Żakiewicz, p. inż. Janina Fabiszewska. Uzgodnienie dokumentacji z Kuratorium nastąpiło 29 lipca 1991 roku. Wśród społeczeństwa obwodu szkolnego z Białous, do prac przy budowie szkoły, został powołany Komitet Budowy w składzie: ● pan inż. Jerzy Wilczewski – radny Gminy w Janowie; ● pani mgr Jolanta Rapucha - Dyrektor Szkoły w Białousach; ● pani Stefania Kozłowska – nauczycielka szkoły w Białousach.      Z różnych względów skład osobowy Komitetu Budowy ulegał zmianie  i ostatecznie budową zajęli się: ● pan inż. Jerzy Wilczewski, ● mgr inż. Mirosław Malewicki – Dyrektor Szkoły, ● pani inż. Helena Kozłowska – przedtem nauczycielka, a obecnie Dyrektor Szkoły.

W wyniku przetargu przeprowadzonego 10 października 1993 roku wyłoniono Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowe Sp. z o.o.  „GENO” z Sokółki, jako generalnego wykonawcę. W 995 roku do współfinansowania przystąpił Kurator Oświaty, przekazując na budowę 70.000 zł. W wyniku rozmów między przedstawicielami Kuratorium Oświaty, a Zarządem Gminy Janów, uzgodniono zakończenie budowy Szkoły Podstawowej w Białousach na rok 1996. Ostatecznie w dniu 28 marca 1996 roku podpisano porozumienie na mocy, którego Kuratorium zadeklarowało kwotę 200.000 zł., Rada Gminy 50.000 zł.  Wystąpiono także z wnioskiem o zaciągnięcie kredytu w Europejskim Rozwoju Wsi Polskiej.

Udział mieszkańców w budowie wykazał się w dokonywaniu wpłat gotówkowych oraz w robociźnie polegające na wykonaniu w czynie społecznym części prac przy budowie między innymi: transporcie pustaków i tarcicy; rozbiórce budynku gospodarczego, ścięciu drzew i krzewów, przygotowaniu placu pod budowę, składaniu i zadaszeniu drewna, pracach przy modernizacji kotłowni.

Rok 1996 – zakończono budowę szkoły dzięki wspólnym wysiłkom wszystkich zainteresowanych stron.

        

    10 listopada 1996roku

budynek pięknej szkoły zostaje oddany w ręce młodzieży i nauczycieli.